เช้าวันเสาร์ต้นเดือนพฤศจิกายน ตอนแรกตั้งใจว่าจะตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อรีบเคลียร์งานคั่งค้างจำนวนมากให้ลดลง แต่ใจมันอยากจะหยิบหนังสือเล่มเล็กเล่มนี้มาอ่าน เพื่อส่งพลังสำคัญบางอย่างให้กับคนที่กำลังต้องการมัน
ใช้เวลาครึ่งเช้าอ่านรวดเดียวจนจบ ไม่คิดว่าหนังสือขนาดเกือบ ๆ 200 หน้าเล่มนี้จะทำให้เสียน้ำตาได้ในบทรองสุดท้าย ที่พูดถึงสาเหตุของการสู้เพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่ออีกวัน อ่านแล้วอินสุด ๆ
ยอมสู้เพื่อให้มีชีวิตยืนยาวขึ้นอีกแม้เพียงสักวัน เพื่อสร้างความสุขและความทรงจำที่ดีทิ้งไว้ให้ในวันที่ไม่อยู่ ให้กับ “ผู้เป็นที่รัก”
เนื้อหามีหลายหลักคิดเรื่องชีวิตและการเตรียมพร้อมตาย หรือมรณานุสติ ที่เคยอ่านเจอในหนังสือแนวธรรมะและหนังสือแนวโลกที่ชื่อ “ชีวิตเรามีแค่สี่พันสัปดาห์” และรวมถึงเสียงการบรรยายธรรมของพระไพศาล วิศาโล เรื่องการทำกิจและทำจิต การฝึกจิตระลึกถึงความตายเป็นนิจ เตรียมตายก่อนตาย เพื่อจะได้ตายดี คือตายอย่างสงบ ไม่ทุกข์ทรมานเมื่อถึงเวลาต้องจากโลกนี้ไป การสมดุลชีวิตทางโลกที่อยากประสบความสำเร็จในมิติต่าง ๆ และทางธรรม
มีประโยคที่เป็น fact ที่โค้ดได้ คือ
• เราทุกคนมีเวลาจำกัด ไม่มีทางที่เราจะทำทุกอย่างในชีวิตได้ เมื่อเราเลือกสิ่งนี้ เท่ากับเราเสียสละอีกสิ่งหนึ่งเสมอ
• เวลามีจำกัด อย่าไปโฟกัสกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อาจทำให้หงุดหงิด อาทิ รอนาน รถติด ไม่ถูกใจการกระทำของใครบางคน ไม่ชอบคำพูดของใครบางคน
• อย่าเอามือถือถ่ายภาพเพื่ออวดคนอื่นว่ากำลังมีความสุข อย่าเอาความสุขของตัวเองไปแขวนไว้กับคนที่ไม่ได้มีความหมายกับคุณ แต่จงมีความสุข ณ ขณะนั้นกับคนตรงหน้า กับ moment ตรงหน้า ณ ปัจจุบัน
• ฝึกจิตเมื่อต้องดีลกับความเจ็บปวดทรมานของร่างกาย ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทำยังไงให้เผชิญกับมันให้ทุกข์น้อยที่สุด
ด้วยความที่ผู้เขียนเป็นแพทย์ เป็นคนรุ่นใหม่ เป็นคนที่อยู่กับฟากเหตุและผลทางวิทยาศาสตร์มาตลอด บวกกับเป็นคนที่มีคุณสมบัติที่เรียกได้ว่า “สมบูรณ์แบบ” คือ ทัศนคติดี มีการวางเป้าหมาย มีการวางแผนทุกเรื่องในชีวิต ลงมือทำ สม่ำเสมอ มีวินัย ทำให้เนื้อหาในเล่มนอกจากจะส่งต่อพลังการต่อสู้ที่รู้อยู่ว่าสู้อย่างไรก็ไม่ชนะ แต่มีแรงมีพลัง มีเหตุผลที่ทำให้ไม่เลิกล้มการต่อสู้ ยังทำให้เราได้เข้าห้องเรียนรู้ร่างกายเราและการตอบสนองต่อการรักษาไปด้วย ว่าเป็นโรคนี้มีแนวทางรักษาอย่างไร รักษาแบบนี้ผลเป็นอย่างไร มีขั้นตอนการรักษาอย่างไร ตัดสินใจอย่างไรในฐานะแพทย์ผู้ให้การรักษาและในฐานะผู้ป่วยที่ได้รับการรักษา ตรงนี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านในการใช้เพื่อตัดสินใจเลือกที่จะรักษาแบบไหน และผู้เขียนยังแตะได้ตอกยัำถึงปัญหาที่มีอยู่มาอย่างยาวนานทั้งเรื่องระบบการศึกษาการสอน ปัญหาเรื่องความเท่าเทียมทั่วถึงของคนมีกับคนไม่มีโอกาสในมิติต่าง ๆ (ผู้เขียนแตะถึงเพื่อสะกิดแผลแต่ไม่ได้ลงลึก)
การอ่านหนังสือเล่มนี้ นอกจากได้รับแล้วยังได้เป็นผู้ให้กับผู้เขียน การที่เราได้บางสิ่งจากหนังสือเล่มนี้ เท่ากับเราได้ให้ผู้เขียนได้บรรลุเป้าประสงค์ของการเขียนหนังสือเล่มนี้ที่เจ้าตัวบอกว่าคงเป็นเล่มแรกและเล่มเดียว มาอ่านหนังสือเล่มนี้กันค่ะ สามารถติดต่อสั่งซื้อ “สู้ดิวะ” ได้ที่สำนักพิมพ์ KOOB
ขอบคุณคุณหมอมาก ๆ ค่ะที่เขียนหนังสือเล่มนี้
