หนังสือเรื่องแรกของ Douglas Stuart ได้รางวัล The Booker Prize รางวัลสำหรับหนังสือนวนิยายที่ดีที่สุดที่ได้รับการตีพิมพ์ในอังกฤษ ประจำปี 2020
เรื่องราวของความรักความผูกพันของเด็กที่ชื่อชัคกี้ กับแม่ติดเหล้า และพี่ต่างพ่อ 2 คน ที่อาศัยอยู่ในเมืองกลาสโกว์ ทางเหนือของประเทศอังกฤษในช่วง 1980s-1990s
เปิดเรื่องที่ชัคกี้ตอนอายุ 15 เด็กที่รับจ้างทำงานในร้านขายของชำ เช่าห้องอยู่คนเดียว วันว่างก็ไปเรียนหนังสือ ชีวิตที่ใครเห็นก็งงว่าพ่อแม่พี่น้องไปไหน
ที่เหลือเกือบทั้งหมดของหนังสือ 430 หน้า คือเรื่องราวทั้งหมดที่ทำให้ชัคกี้มีชีวิตแบบนี้
ชัคกี้มีแม่ชื่อ Agnes แอ็กเนสเกิดในครอบครัวแคทอลิค แต่งงานกับผู้ชายที่เป็นแคทอลิคด้วยกัน มีลูกด้วยกัน 2 คน คือ แคเทอรีนและลีค
แอ็กเนสเป็นหญิงสาวที่สวยมาก รักสวยรักงาม แต่งตัวดี ใคร ๆ เห็นก็ชอบ หนึ่งในคนที่มาติดพันคือคนขับแท็กซี่ชื่อ ชัค เบน
แอ็กเนสชอบเขามากจนเลิกกับสามี หนีไปกับชัค ที่ก็หนีคู่ตัวเองมาเหมือนกัน ทั้งสองไม่มีเงินมากพอที่จะหาบ้านอยู่เอง ต้องไปอาศัยอยู่ในแฟลตของพ่อแม่ของแอ็กเนส จนแอ็กเนสมีชัคกี้
ในหนังสือไม่ได้บอกว่าแอ็กเนสเริ่มกินเหล้าตอนไหน แต่ตอนชัคกี้ 5 ขวบ ก็เห็นแอ็กเนสนั่งกินเบียร์จนเมาโดยเฉพาะเวลาที่หึงหวงชัค คิดว่าเขาไม่ได้ไปทำงานแต่ไปติดพันหญิงอื่น เวลาเมา แอ็กเนสก็จะโทรศัพท์เข้าไปที่ศูนย์แท็กซี่ ให้เขาวิทยุบอกชัคให้โทรกลับบ้าน ถ้าชัคอารมณ์ดีก็จะไม่มีเรื่องอะไร ถ้าอารมณ์ไม่ดีก็จะมีการตบตี พ่อแม่แอ็กเนสเศร้าใจมากแต่ทำอะไรไม่ได้ แคเทอรีนและลีคก็หมดใจกับแม่ เฝ้านึกถึงวันที่จะเรียนจบมัธยมและออกไปจากบ้าน
จนวันหนึ่ง ชัคบอกทุกคนว่าเขาซื้อบ้านไว้ ทุกคนดีใจมากว่าจะได้มีบ้านของตัวเอง แต่บ้านอยู่ในชุมชนเคหะใหม่ที่อยู่นอกเมืองออกไปมากและมีแต่ครอบครัวคนงานเหมืองที่ยากจน ในบ้านมี 2 ห้องนอนทำให้เด็ก 3 คนต้องอยู่ห้องเดียวกัน แอ็กเนสผิดหวังมากและมากขึ้นเมื่อชัคไม่คิดจะอยู่ด้วยกัน แต่ไปอยู่กับแม่ม่ายลูกติดอีกคน เขาจะมาเมื่ออยากมา ไม่มีการส่งเสีย เมื่อแอ็กเนสโทรตามเขาก็จะตบตี แอ็กเนสไม่มีเงินจนเพื่อนบ้านแนะให้ไปขอเงินสงเคราะห์ที่เขาจะให้ครอบครัวยากจนพอซื้ออาหารไปได้ 1 อาทิตย์ เมื่อได้เงินมา สิ่งแรกที่แอ็กเนสซื้อคือเบียร์ ลูกๆต้องอด แคเทอรีนออกไปใช้เวลากับแฟนซึ่งก็คือหลานของชัคมากขึ้น ลีคก็จะหลบออกไปเขียนรูปแถวเหมืองร้าง เหลือแต่ชัคกี้และแอ็กเนส
ทุกวันจันทร์ ชัคกี้ต้องไปรับเงินสงเคราะห์แทนถ้าแอ็กเนสเมาจนออกจากบ้านไม่ไหว เขาซื้ออาหารกระป๋องไว้บ้างเพราะที่เหลือแอ็กเนสเอาไปซื้อเบียร์หมด ทุกวันนั่งกินจนเมา แล้วก็เฝ้าโทรศัพท์โทรไประรานคน บางวันก็จะมีเพื่อนมากินด้วย บางครั้งก็พาผู้ชายมา หิ้วเบียร์มา 1 ถุงพอแอ็กเนสเมาก็หลับนอนด้วย บางวันชัคกี้ต้องยอมไม่ไปโรงเรียนเพื่อกันเพื่อนพวกนี้ไม่ให้เข้าบ้าน เขาไม่เคยได้กินอาหารดีๆ ก่อนเลิกเรียนทุกวันเขาจะปวดท้อง เพราะเขาไม่อยากกลับบ้าน ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร ถ้ากลับไปแม่อยู่ในครัวก็ดีไป แต่ถ้าแม่เมา ก็จะบ่นว่าพ่อ บังคับให้ชัคกี้โทรศัพท์หาคน
เป็นอยู่อย่างนี้จนแคเทอรีนเรียนจบแต่งงานและย้ายไปอยู่เซาท์อาฟริกากับสามี
ในระหว่างนั้นชัคกี้ก็ดูแลแม่ นั่งเฝ้าข้างเก้าอี้เวลาแอ็กเนสเมาหลับ คอยตัดเล็บให้ คุยกับแม่ แม้แม่จะสัญญาแบบลมๆแล้งๆว่าจะเลิกดื่ม ชัคกี้ก็ไม่เคยขัด
วันหนึ่งแอ็กเนสคิดได้ ออกไปหางานทำ ได้งานกะกลางคืนที่ปั๊มน้ำมัน ทำให้เจอเพื่อนน้อยลง แอ็กเนสไปเข้าชมรมเลิกดื่ม มีเงินเก็บ ลีคและชัคกี้ดีใจมาก ลีคอยู่บ้านมากขึ้น ชัคกี้ก็มีความสุข จนวันหนึ่งแอ็คเนสเจอยูจีน คนขับแท็กซี่ที่มาซื้อของ พวกเขาคบหากัน จนครบวันที่แอ็กเนสเลิกเหล้าได้ 1 ปี มีเลี้ยงฉลองที่บ้าน ยูจีนได้เจอเพื่อนในชมรมและสติแตก ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงติดเหล้า เขาหายไปหลายเดือนและกลับมาขอเดทอีกครั้ง คราวนี้เขาถามแอ็กเนสว่าไม่คิดอยากดื่มเลยหรือ แค่แก้วเดียวไม่น่าจะเป็นอะไร คะยั้นคะยอจนแอ็กเนสเอาไวน์เข้าปาก คืนนั้นเธอเมาจนยูจีนตกใจ ลีคโกรธยูจีนมากจนไม่พูดกับเขา จากวันนั้นแอ็กเนสกลับไปเมาอีก ต้องออกจากงาน มียูจีนคอยซื้อของกินมาไว้ให้ ลีคโกรธแม่จนทะเลาะกัน ออกไปจากบ้าน ไปรับจ้างทำงานก่อสร้าง เขาไม่เคยเชื่อเลยว่าแม่จะเลิกเหล้าได้อีก
แอ็กเนสก็เบื่อตัวเอง ขอแลกบ้านเพื่อออกไปจากสภาพเดิมๆ เธอยอมเทเหล้าทุกขวด จนชัคกี้คิดว่าครั้งนี้แม่คงทำจริง อย่างที่เขาเชื่อมาตลอด
ที่ที่อยํ่ใหม่ ชัคกี้ได้เจอเพื่อนที่มารู้ทีหลังว่าแม่ติดเหล้า หนีออกจากบ้าน เร่ร่อนตามถนน หาเงินกินเหล้า และจำลูกตัวเองไม่ได้
วันแรกที่ย้ายไปที่ใหม่ แอ็กเนสพบคนนี่และเมา และเป็นแบบนั้นมาตลอดจนวันหนึ่งเสียชีวิตในขณะที่นั่งเมาหลับ โดยมีชัคกี้นั่งเฝ้าอยู่สองวันก่อนที่ลีคจะกลับมา ที่งานศพของเธอ ชัคไม่แม้แต่จะมาดูลูก
ทั้งหมดคือเรื่องราวของชัคกี้ เบน กับแม่ผู้ติดเหล้า ที่ทำให้ต้องมาใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว
หนังสือเขียนดีมาก ถึงความรู้สึกของคนติดเหล้า และคนรอบข้าง (ที่มีสองแบบ แบบแรกคือมีความหวังว่าอีกคนจะเลิก แบบสองคือหมดหวังและหนีจากไป ซึ่งทั้งสองแบบคือไม่เข้าใจว่าทำไมคนติดถึงห้ามใจตัวเองไม่ได้)
ถ้าไม่ได้ดื่ม แอ็กเนสจะดูแลตัวเองอย่างดี แต่งตัวสวยงาม ดูแลบ้าน แต่ถ้าเมาเธอจะลืมทุกอย่าง และระรานคนอื่น ตอนหนึ่งเธอบอกว่าเธอดื่มเพื่อให้ตัวเองลืมเรื่องเศร้าและให้มีความกล้า
มีวันหนึ่ง เธอเริ่มเมา คิดสงสารตัวเองว่ามีแต่คนทิ้งไป และคาดหวังให้มีคนสนใจ ตอนนั้นชัคกี้กลับจากโรงเรียนด้วยความหิว เพราะถูกเพื่อนบูลลี่แย่งคูปองอาหารกลางวันไป ชัคกี้ถามแม่ว่ามีอะไรกินไหม แม่กลับโกรธว่าลูกไม่แม้แต่จะมาสวัสดีก่อน โกรธจนไล่ลูกออกจากบ้าน
อ่านเสร็จก็หนักๆในใจ ว่าชีวิตของชัคกี้จะเป็นยังไงต่อไป มันยากที่คนที่มาจากครอบครัวแบบนี้จะสามารถลืมแผลในใจและสร้างความสำเร็จได้ ถ้าสังคมไม่ช่วยและไม่ให้โอกาส ถ้าไม่มีใครมันก็ง่ายมากที่จะใช้วิธีการลืมแบบแม่
