วันที่ 29 มิถุนายน 2564 เป็นวันครบรอบ 121 ปี ชาตกาลของนักบินและนักเขียนชื่อดังชาวฝรั่งเศส “อองตวน เดอ แซงเตกซูเปรี” (Antoine de Saint-Exupéry) ซึ่งเกิดเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ.2443
เขาเป็นนักเขียนที่มีงานเขียนเป็นจำนวนมากในภาษาฝรั่งเศส ผลงานเล่มแรกคือ Courrier sud (ไปรษณีย์ใต้) ในปี พ.ศ. 2472 อีก 2 ปีต่อมาคือ Vol de nuit (เที่ยวบินกลางคืน) จากนั้นมีผลงานอีกหลายเล่ม
แต่เล่มที่สร้างชื่อเสียงให้เขามากที่สุดคือ Le Petit Prince หรือชื่อไทยว่า “เจ้าชายน้อย” ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกเป็นฉบับแปลภาษาอังกฤษชื่อ The Little Prince เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2486 โดยสำนักพิมพ์ Reynal & Hitchcock ในนิวยอร์ก ส่วนฉบับภาษาฝรั่งเศสพิมพ์ออกจำหน่ายทีหลัง เนื่องจากช่วงเวลานั้นขาลี้ภัยสงครามไปอยู่นิวยอร์ก
หนังสือเจ้าชายน้อยกลายเป็นวรรณกรรมคลาสสิกที่คนทั่วโลกรู้จัก และยังได้รับความนิยมจากนักอ่านทั้งผู้ใหญ่และเด็กซึ่งนับถึงวันนี้มีอายุ 78 ปี โดยมีการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ กว่า 380 ภาษา มากที่สุดรองจากคัมภีร์ไบเบิล
หลังจากหนังสือเจ้าชายน้อยวางแผงเพียงหนึ่งเดือน แซงเตกซูเปรีได้ออกเดินทางจากนิวยอร์กสู่ชายฝั่งทวีปแอฟริกาเหนือเพื่อเข้าร่วมหน่วยบินลาดตระเวนของกองกำลังฝรั่งเศสในแอลจีเรีย
จนกระทั่งในคืนวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2487 เขาหายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอยขณะปฏิบัติหน้าที่บินลาดตระเวนอยู่เหนือน่านฟ้าแอฟริกาเหนือ เช่นเดียวกับตัวละครเอกในหนังสือเจ้าชายน้อยที่หายไปในทะเลทราย
ในปี พ.ศ. 2541 ชาวประมงฝรั่งเศสพบชิ้นส่วนหนึ่งขณะจับปลาอยู่ทางตอนใต้ของเมืองมาร์แซย์ ภายหลังมีการยืนยันว่าเป็นสร้อยข้อมือของแซงเตกซูเปรี
อีก 2 ปี ต่อมา มีนักประดาน้ำพบซากของเครื่องบิน P-38 Lightning ซึ่งทางการฝรั่งเศสได้กู้ขึ้นมาและยืนยันว่าเป็นเครื่องบินลำที่เขาเป็นนักบินประจำการ
เรื่องสุดดราม่าเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2551 เมื่อแฟนหนังสือของแซงเตกซูเปรี ซึ่งเป็นอดีตนักบินขับไล่ชาวเยอรมันชื่อ Horst Rippert วัย 88 ปี ออกมายืนยันว่าเขาเป็นนักบินที่ลาดตระเวนในคืนวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2487 บริเวณพื้นที่ค้นพบซากเครื่องของแซงเตกซูเปรี และทราบในภายหลังว่าเขาอาจจะเป็นผู้ยิงเครื่องบิน P-38 Lightning ของแซงเตกซูเปรี ตกในคืนนั้น
อองตวน เดอ แซงเตกซูเปรี เสียชีวิตขณะมีอายุ 44 ปี ทางตอนใต้ของเมืองมาร์แซย์ ประเทศฝรั่งเศส ผ่านไปนาน 77 ปีแล้ว แต่ผลงานเขียนของเขายังได้รับความนิยมตราบเท่าทุกวันนี้
สมชัย อักษรารักษ์
ที่มา: ฟื้นฝอยหาอดีต
