ไม่มีคำว่า “ฟลุ๊ค” สำหรับผู้หญิงที่ชื่อ “แต๋ม” ศุภจี สุธรรมพันธุ์ ผลงานที่ผ่านมานับตั้งแต่การเริ่มงานกับบริษัทด้านไอทีระดับโลกอย่าง ไอบีเอ็ม จนกระทั่งก้าวขึ้นเป็นกรรมการผู้จัดการหญิงคนแรกของบริษัท ไอบีเอ็ม ประเทศไทย จำกัด ตั้งแต่อายุ 37 ปี และเติบโตเป็นผู้ช่วย “แซม พาลมิซาโน” ประธานไอบีเอ็ม สำนักงานใหญ่
-ธุรกิจการบิน ไตรมาสนี้ก็ยังกระพือปีกไม่ขึ้น
-U (Beer) มาทางไหน ไปทางนั้น
ก่อนตัดสินใจเข้าร่วมงาน ในตำแหน่ง ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท ไทยคม เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2554 และทำให้รายได้ของไทยคมพลิกจากภาวะขาดทุน ให้เติบโตอย่างต่อเนื่อง และสยายปีกออกไปในหลายประเทศ เป็นสิ่งแสดงความสามารถและความเป็นนักสู้ของศุภจี
ในวันที่ 1 มกราคม 2559 เป็นอีกครั้งที่ เปลี่ยนมารับตำแหน่ง ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร กลุ่มดุสิตธานี จำกัด (มหาชน) ถือเป็นองค์กรที่ 3 ในการทำงาน การเป็น CEO ของดุสิต เป็นเรื่องที่ท้าทายมาก เพราะรายได้ของดุสิต ขึ้น ๆ ลง ๆ ก่อนหน้าที่ ศุภจีจะเข้ามาบริหาร แต่หลังจากนั้น ดุสิตธานีมีกำไรเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในปี 2561 มีกำไรสุทธิ 290 ล้านบาท จากนั้นปี 2562 มีกำไรสุทธิ 320 ล้านบาท ทั้งที่ทวีปเอเชียมีการชะลอตัวของเศรษฐกิจ ค่าเงินบาทแข็งขึ้น
ปี 2562 นี้เองความท้าทายอันใหญ่หลวงเริ่มเข้ามา เมื่อดุสิตธานี หัวถนนสีลมจะถูกทุบทิ้ง เพื่อสร้างใหม่เป็น ดุสิตเซ็นทรัลพาร์ค ทำให้รายได้หายไป 3-4 ปี ในระหว่างการก่อสร้าง และพนักงานต้องถูกเลิกจ้างจำนวนมาก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นเช่นนั้น ศุภจีพยายามบริหารงานให้กระทบพนักงานน้อยที่สุดและดุสิตธานียังคงมีรายได้แม้ไม่เท่าเดิมก็ตาม
เมื่อต้นปี 2563 ดุสิตธานี ต้องเจอวิกฤติที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่เปิดบริษัทมา จากการแพร่กระจายของ โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (โควิด-19) ที่ส่งผลกระทบอย่างมากกับธุรกิจโรงแรม จากการล็อกดาวน์ประเทศ นับเป็นแบบทดสอบครั้งใหญ่อีกครั้งของ ศุภจี
ทันที ที่มีการปิดบริการโรงแรมในเครือดุสิตธานี สิ่งที่ต้องทำคือการลดค่าใช้จ่าย การปรับทีมงานที่มีอยู่ เช่น ทีมโรงแรม ต้องเปลี่ยนมาทำเรื่องอาหาร และฟู้ดเดลิเวอรี่ ส่วนแม่บ้านที่โรงแรม รับจ้างทำความสะอาดโรงแรมห้าดาวในกรุงเทพฯ มีช่าง on demand รับจ้างซ่อมแซมสถานที่ รวมถึงรับทำอีเวนต์จัดเลี้ยงทุกรูปแบบ ขนาดเล็ก ขนาดใหญ่ ได้หมด เพื่อให้เกิดผลกระทบกับพนักงานน้อยที่สุด
หลังจากที่โรงแรมสามารถเปิดให้บริการอีกครั้ง แต่การเดินทางทางอากาศยังไม่สามารถทำได้ ย่อมมีผลกระทบเช่นเดิม แต่ศุภจี มองว่า อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว เมื่อปี 2019 มีรายได้ประมาณ 3 ล้านล้านบาท ซึ่ง 2 ใน 3 เป็นเม็ดเงินมาจากต่างประเทศ แต่ในปี 2020 จากรายได้ 3 ล้านล้านบาท หายไปเกือบหมดมีรายได้เข้ามาแค่ 2 เดือนแรกของปีเท่านั้น และคาดว่า ปี 2021 สถนการณ์จะดีขึ้น คาดว่ารายได้จะกลับมา ครึ่งหนึ่ง คือ 1.5 ล้านล้านบาท
สถานการณ์ขณะนี้เช่นเดียวกับเมื่อปี 2003 สมัยที่เกิดโรคทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง หรือโรคซาร์ส กว่าสถานการณ์จะฟื้นขึ้นมาใช้เวลา 6 เดือน ซึ่งซาร์ส เกิดผลกระทบเฉพาะในเอเชียเท่านั้น ในขณะที่ โควิด 19 เกิดผลกระทบขึ้นทั่วโลก ดังนั้นคาดว่าสถานการณ์จะใช้เวลามากกว่านั้น แม้รัฐบาลจะมีมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจก็ตาม
“สภาพของภาคบริการ คาดว่า สถานการณ์จะเป็น รูป K บางรายปรับตัวได้ ก็จะเติบโตต่อไป ในขณะที่บางรายอาจจะไม่ฟื้น”
“ปีนี้ เป็นปีที่เรียกว่า วูก้า (VUCA) มีทั้งความซับซ้อนของสังคม ความไม่แน่นอน ไม่ชัดเจน ทั้งที่เรามีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงมาตลอดในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา ทั้งการทำโครงสร้างใหม่ ผลิตคน นำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ ทำแผนการเติบโตให้สมดุลทั้งในประเทศและต่างประเทศ กระจายความเสี่ยงให้รายได้มาจากหลายทาง แต่พอโควิดเข้ามา ทำให้เรารู้ว่า ที่ผ่านมาที่เราทำ มันไม่พอ”
สิ่งที่ต้องดำเนินการ มี 3 อย่าง คือ
1.รูปแบบทางการเงิน ที่ต้องมีสภาพคล่องและกระจายความเสี่ยง
2.รูปแบบทางธุรกิจ ที่จะต้องตอบโจทย์ลูกค้า ลูกค้าจะบอกว่า ฉันอยากได้อะไร ในเวลาไหน ซึ่งเราต้องส่งมอบบริการที่ดีให้ลูกค้า ผ่าน
-Convenience (ความสะดวกสบาย) ต้องสามารถตอบโจทย์ให้กับลูกค้าได้
-Experience (สร้างประสบการณ์) ถ้าให้ประสบการณ์ที่ตรงตามความคาดหวังและทำให้ลูกค้าจดจำ ไม่ควรมุ่งเน้นในเรื่องกำไรหรือการขายเพียงอย่างเดียว
-Values (ความคุ้มค่า) ต้องทำให้ลูกค้ารู้สึกคุ้มค่า เวลาที่ได้มาใช้บริการของเรา
3.รูปแบบของโครงสร้าง องค์กรแบบลีน (lean) ที่สุด คนของเราต้องมีทักษะและกรอบความคิดที่เหมาะสม
หากสามารถดำเนินการตามนี้มั่นใจได้ว่า เราจะผ่านมันไปด้วยกัน
แม้ปีนี้ จะเป็นความท้าทายที่ใหญ่หลวง อีกปี แต่เชื่อว่า ศุภจี สุธรรมพันธุ์ จะสามารถก้าวข้ามผ่านไปได้ไม่ยาก ด้วยความเชื่อที่ว่า พยายามเตรียมตัวสำหรับสิ่งเลวร้ายที่สุดที่อาจจะเกิดขึ้น และมีความหวังเสมอ ว่า สิ่งดี ๆ จะตามมาหลังผ่านพ้นเรื่องเลวร้ายไปแล้ว
