คนเรามีทางเดินอยู่ 2 เส้นทาง ทางหนึ่ง คือ ต้องเดิน ขณะที่อีกทาง คือ อยากเดิน
เรากำลังก้าวสู่ปีใหม่แบบสด ๆ ร้อนร้อน คิดว่าเรายังอยู่ในอารมณ์ความสนุกสนานที่ได้ก้าวสู่วันเวลาใหม่ อย่างน้อยก็ได้ถือโอกาสเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ ๆ และลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
ในปีที่ผ่านมา เราชอกช้ำกับพิษเศรษฐกิจ พิษสงครามรวมทั้งพิษจากโรคภัยที่ไม่(ยอม)จบ และในปีนี้ก็หวังแต่เพียงว่าจะดีขึ้น หรืออย่างน้อยที่สุด ก็หวังว่าจะสาหัสน้อยกว่าปีที่ผ่านมา
แต่ปัญหาหนี้ของไทย เปรียบเหมือนตะกอนที่หนาขึ้นเรื่อย ๆ จนเป็นอุปสรรคสำคัญที่กีดขวางการเติบโต ไม่ว่าจะเป็นองค์กรหรือบุคคล ระดับประเทศหนี้ของประเทศทำให้เป็นภาระที่รัฐต้องตั้งงบมากขึ้นทุก ๆ ปี แม้ว่าจะมีสาเหตุสำคัญที่ต้องก่อหนี้เพื่อนำมาพัฒนาและแก้ปัญหาในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา แต่ก็ต้องยอมรับว่าเป็นภาระที่ทำให้รัฐมีงบในการทำเรื่องอย่างอื่นได้น้อยลง ล่าสุดหนี้รัฐ(หนี้สาธารณะ) สูงสุดอยู่ที่ 9.8ล้านล้านบาท โดย ณ สิ้นเดือนกุมภาพันธ์ อยู่ที่ 60.17% ต่อจีดีพี
ในขณะที่หนี้ของประชาชนเอง ก็สาหัสสากรรจ์ แม้ว่ามีความพยายามที่จะหาช่องทางในการผ่อนภาระหนี้ ไม่ว่าจะเป็นความพยายามปรับโครงสร้างหนี้ ความพยายามในการรวบหนี้แล้วผ่อนชำระเพียงที่เดียว เพื่อจะลดภาระ แต่ปัญหาหนี้ของคนไทยก็ยังเป็นปัญหาหนักอกอยู่ไม่น้อย ล่าสุด ในไตรมาสที่ 2 ของปีที่ผ่านมา อยู่ที่ 14.76 ล้านล้านบาท ขยายตัว 3.5% สัดส่วนหนี้ครัวเรือนไทยต่อจีดีพีไทย อยู่ที่ 88.2% สาเหตุสำคัญ คือรายได้ไม่พอกับรายจ่าย โดยหนี้ที่ยังก่อตัวสูงขึ้นได้แก่หนี้เพื่อการบริโภค
เราได้เคยพูดถึงปัญหาหนี้ของคนไทยมาแล้ว โดยเฉพาะใน 2 ประเด็นสำคัญคือ คนในคนวัยทำงานหรือช่วงอายุ 25-35 ปี ก่อหนี้ได้เร็วที่สุด มากที่สุด
ขณะที่สถิติการเข้ามาดูข้อมูลเครดิตบุโรในรอบ 10 เดือนพบว่า มีจำนวน 38 ล้านครั้ง ซึ่งสูงกว่าช่วงเดียวกันของปีที่ผ่านมา สะท้อนให้เห็นว่ายังมีความต้องการ”กู้เงิน”เป็นจำนวนที่สูงขึ้น ทำให้สถาบันการเงินเข้ามาตรวจสอบข้อมูลเก่าของลูกค้าเพื่อจะพิจารณาสินเชื่อ
ไม่แต่เท่านั้น สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เปิดเผยถึงสถานะของกยศ.(กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา) ว่ามีปัญหาเด็กเบี้ยวหนี้โดยจากข้อมูล ณ สิ้นเดือนกันยายน 2565 พบว่า ลูกหนี้ กยศ. ที่อยู่ระหว่างชำระหนี้ 3.5 ล้านราย เป็นผู้ผิดนัดชำระถึง 2.3 ล้านราย คิดเป็นสัดส่วน 65% ของลูกหนี้ที่อยู่ระหว่างชำระหนี้ทั้งหมด หรือมีมูลค่าเงินต้นที่ผิดนัดชำระถึง 90,856 ล้านบาท โดยที่ผ่านมา ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) ระบุว่า กยศ. เป็นกองทุนที่มีหนี้เสีย หรือ NPL สูงที่สุดในประเทศ หรือมี NPL คิดเป็นสัดส่วน 62% ของมูลค่าหนี้ทั้งหมด (ข้อมูล ณ สิ้นปี 2563)
การไม่ชำระหนี้ทุนกยศ.อาจจะมีหลายสาเหตุ ตั้งแต่เมื่อจบออกมาไม่มีงานทำ หางานทำไม่ได้ จากการที่จบสาขาที่มีจำนวนมากกว่าความต้องการของตลาด โดยเฉพาะบัณฑิตทางด้านสังคมศาสตร์ แต่ที่น่าตกใจก็คือ ความจงใจที่ไม่ชำระหนี้ เพราะไม่เห็นความสำคัญ และไม่คิดว่าจะต้องชำระ (เอาเงินไปใช้จ่ายอย่างอื่นดีกว่า อาทิ การซื้อสิ่งของหรือใช้กินใช้เที่ยว)
จากปัญหาดังกล่าว กำลังสะท้อนว่าคนไทยเราเป็นหนี้ตั้งแต่แรกรุ่น เลยไปจนถึงวัยเกษียณ เรากลายเป็นคนที่มีหนี้ไปชั่วชีวิตแล้ว เราจะเป็นอยู่อย่างนี้ หรือจะลุกมาเปลี่ยนชีวิตในปีใหม่
ถึงเวลาแล้วที่เราอยากจะเปลี่ยน หรือเราคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องเปลี่ยน
โชคดีปีใหม่ ชีวิตคุณเป็นผู้เลือก
แม้กระทั่งยามฝนตกหนัก ถ้าคุณเลือกไม่เดินทาง คุณก็อาจจะไปไม่ถึงเป้าหมายที่คุณต้องการ แต่หากคุณเลือกเดินทาง ก็อาจจะเปียก หนาวเย็น แต่คุณสามารถบรรลุเป้าหมาย หากแต่หวังว่าคุณเตรียมพร้อมมีร่มกันฝน หรือเสื้อหนา ๆ เพื่อฝ่าความหนาวเย็น ความเปียกปอน ก็พร้อมเดินทางสู่เป้าหมาย
ถ้าเป็นแค่อยาก เมื่อมีสิ่งใหม่มารบกวน ก็อาจจะเปลี่ยนใจ ไม่ทำแล้ว ไม่เดินแล้ว แต่หากเป็นสิ่งที่ต้อง ถึงจะหนักหนาเพียงไร ก็จะมุ่งมั่น หาสิ่งที่จะมาสนับสนุนเพื่อให้ถึงเป้าหมาย
ถ้าหากจะนั่งทบทวนตัวเองแล้วล่ะก็ ลองเริ่มต้นด้วยข้อความนี้ก่อนไหม
วางใจให้เป็นกลาง วางใจให้เป็นสุข
วางสิ่งที่สะดุด วางทุกข์ที่แบกไว้
วางสิ่งที่ไม่เข้าใจ วางสติเพื่อปัญญา
วางสิ่งที่ยึดมั่น วางตัวตนที่มั่นมา
จงมองธรรมด้วยปัญญา เพื่อนำพรให้รุ่งเรือง
บทกลอนนี้เพื่อนรักของผมที่เป็นเมทสมัยเรียนหนังสือกันมา 4 ปี และติดต่อกันเรื่อยมา เขาเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่สามารถพูดได้ว่า ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าและมีความสุข โดยไม่ยึดติดเหมือนเช่นคนในยุคปัจจุบัน ไม่ใช้ smartphone ไม่ใช้เอทีเอ็ม แต่สามารถแสวงหาความสุขด้วยความพอดี
บทความอื่น ๆ ที่น่าสนใจของผู้เขียน
ความใฝ่ฝัน ที่อยู่บน “ทัศนคติ”
อย่าให้สายเกินไป … ประสบการณ์ล้มเหลวของคนอื่น คือบทเรียนที่ไม่ต้องลองอีก
