เวลาที่คุยกับพนักงานถึงปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจอยู่กับองค์กรต่อ หรือจะพอแค่นี้ หนึ่งในปัจจัยที่โดดออกมาในช่วงปีที่ผ่านมาคือเรื่องของ career
ซึ่งไม่น่าแปลกใจเลย เพราะถ้าเราไม่เห็นอนาคตของตัวเอง หรือเห็นราง ๆ ดั่งมีหมอก PM 2.5 ปกคลุมอย่างหนาแน่น เราก็คงไม่มั่นใจที่จะฝากชีวิตกับองค์กรนั้นในระยะยาวซักเท่าไหร่
แต่ปัญหาของเรื่อง career ที่หลายองค์กรเจอคือ ภาพของ career ladder หรือการเติบโต แบบค่อย ๆ ไต่จากฐานขึ้นไปเรื่อย ๆ เหมือนเมื่อก่อนจะค่อยๆ ลดลง ทั้งจากการลดลำดับชั้นของสายบังคับบัญชาในองค์กรเป็นองค์กรแนวราบ (flat organization) หรือ การ disrupt ของธุรกิจที่กระทบกับโครงสร้างองค์กรที่ต้องปรับตามความต้องการของตลาดและส่งผลกับการวางแผน career ของพนักงานโดยตรง ทำให้การเติบโตของพนักงานไม่ได้ง่าย และตรงไปตรงมาเหมือนเมื่อก่อน
ความยากก็จะมาตกที่หัวหน้าเวลาลูกน้องปรึกษาเรื่อง career ว่าจะคุยอย่างไรดี
ผมชอบวิธีการเปรียบเทียบการพูดคุยกับพนักงานเรื่อง career ที่ผมเคยอ่านเจอมาว่า ให้มอง career ของทีมเป็นเหมือนการปีนผาจำลองที่มีหินอยู่กระจัดกระจายทั้งกำแพง หน้าที่ของเราในฐานะหัวหน้าเป็นเหมือนโค้ชที่คอยถือเชือกอยู่ด้านล่างแล้วทำความเข้าใจมุมมองของเขาต่อเส้นทางที่จะปีน และวิธีการที่จะใช้เพื่อไปถึงเป้าหมาย
เพราะเป้าหมายของ career แต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนอย่างเป็นเบอร์ 1 ของแผนกหรือองค์กร วิธีการนี้จะช่วยให้เราไม่เอาประสบการณ์หรือความคิดของ career ของเราซึ่งอาจมีอคติอยู่ไปยัดเยียดให้กับทีมโดยไม่รู้ตัว
การให้พนักงานเป็นคนรับผิดชอบและนำการพูดคุยเรื่อง Career จะช่วยให้เขามีสิทธิ์เลือกเป้าหมาย สิ่งที่ต้องการจะทำเพื่อเข้าใกล้เป้าหมาย ส่วนเราสามารถที่จะช่วยมอง ช่วยคิดว่าวิธีที่เขาจะใช้มีอะไรที่ควรระวังบ้าง เราอยู่ที่พื้นเห็นภาพใหญ่ชัดกว่าก็จริง แต่เราไม่ใช่คนปีน จึงควรให้เจ้าตัวออกแบบ กำหนดเส้นทาง และเลือกหินที่จะคว้าเพื่อก้าวไปข้างหน้าด้วยตัวเอง
เนื่องจากเรื่องของ career ที่ดีไม่ได้มีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว หัวหน้าจึงควรทำความเข้าใจในเป้าหมาย และสิ่งที่ทีมต้องการ แล้วให้คำแนะนำ และกำลังใจเพื่อให้แต่ละคนถึงเป้าหมายของเขาภายใต้ข้อจำกัดที่มีอยู่ดั่งการปีนผาจำลอง
ช่วยน้องในทีมเรื่อง career เสร็จ ก็อย่าลืมคิดถึง career ของตัวเองด้วยนะครับ
บทความอื่น ๆ ของผู้เขียน
