ปัจจุบันโลกเริ่มก้าวเข้าสู่ภาวะโลกร้อน โดยมีสาเหตุหลักจากการปล่อยก๊าซคาร์บอนสู่อากาศ อุตสาหกรรมท่องเที่ยว เป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนออกมาเป็นจำนวนมาก ทำให้ต้องเริ่มตระหนักถึงความสำคัญของการท่องเที่ยวและการใช้ชีวิตแบบ Low Carbon เพื่อร่วมกันสร้างโลกให้น่าอยู่ ลดการทำลายสิ่งแวดล้อม เพื่อความเป็นอยู่ของคนในสังคม
เที่ยว Low Carbon ลดทำลายสิ่งแวดล้อม
ว่านไฉ – อคิร วงษ์เซ็ง เจ้าของรายการท่องเที่ยว อาสาพาไปหลง กล่าวว่า การเที่ยวแบบ Low Carbon เป็นการท่องเที่ยวอีกรูปแบบหนึ่ง ที่มีส่วนช่วยในการลดการปล่อยคาร์บอน ลดการทำลายสิ่งแวดล้อม จุดเริ่มต้นของการก้าวเข้าสู่โลกของการท่องเที่ยวเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อ 6 ปีก่อน ระหว่างทางก็ได้เห็นวิวัฒนาการในเรื่องของการท่องเที่ยวจากอาสาไปหลงตั้งแต่เมื่อก่อนจนถึงปัจจุบัน โดยการทำรายการท่องเที่ยวออนไลน์ต้องสังเกต Audience ว่ามีการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางไหนเพื่อหาวิธีการและแนวทางเข้ามารองรับ
จากวันแรกที่ทุกคนต้องการความสะดวกสบาย ชอบราคาถูกและดี ชอบความแฟนซี แต่ ณ วันนี้ พอทำรายการมาเรื่อย ๆ ว่านไฉก็ได้พยายามเน้นในเรื่องของการเที่ยวแบบ Low Carbon ที่ส่งผลดีต่อสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะเริ่มเห็นว่าผู้ติดตามของอาสาพาไปหลง เริ่มหันมาให้ความสนใจในเรื่องนี้มากขึ้น
ตอนเริ่มอาสาพาไปหลง ว่านไฉทำรายการและเที่ยวต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ รวมถึงสังเกตคนดู ผู้ติดตามว่ามีความชอบแบบไหน ทำอย่างไรให้ยอดผู้ชมเยอะขึ้น สุดท้ายก็หนีไม่พ้น “ถูกและดี” พอเริ่มเข้าสู่ช่วงปีที่สาม เริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงของผู้ชม หลายคนตระหนักรู้มากขึ้นว่าการท่องเที่ยวแบบไหนที่ดีต่อตนเอง ค่อยๆเรียนรู้การท่องเที่ยวที่ดีต่อชุมชนต่าง ๆ ดีต่อผู้ประกอบการ ดีต่อโลก
เมื่อก่อนหลายคนมองการเที่ยวแบบ Low Carbon ว่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวมาก ดูเป็นคำที่ยิ่งใหญ่เข้าถึงยากกลายเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่ม แต่ ณ วันนี้พอทำคอนเทนต์เกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่ส่งผลดีต่อโลก คนเริ่มเปิดรับมากขึ้น เริ่มปฏิบัติตามเยอะมากขึ้น ทำให้รู้ว่าเทรนด์ของประเทศไทยเริ่มไปในทิศทางที่ดีขึ้นทุกช่วงวัยเริ่มตระหนักว่าการท่องเที่ยวแบบ Go Green ไม่ใช่ต้องเป็นแค่การท่องเที่ยวตามชุมชน หรือตามสินค้า OTOP
หนึ่งในความฝันของว่านไฉจากการทำการท่องเที่ยวแบบ Low Carbon คือการเป็นผู้นำเทรนด์ที่ใช้ผ้าในชุมชนมาทำเป็นแฟชั่นให้มีความยูนีคในสไตล์ของคนไทย ในจุดนี้อาจต้องเริ่มจุดประกายจากคนที่เป็นผู้นำทางแฟชั่น
ตัวอย่างของการท่องเที่ยวหรือการใช้วิถีชีวิตแบบ Low Carbon เช่น การตัดเสื้อผ้าด้วยวัสดุผ้าจากภายในท้องถิ่น การรับประทานอาหารหรือขายสินค้าจากวัตถุดิบที่มีภายในท้องถิ่น ซึ่งหลายคนอาจสงสัยว่าการตัดเสื้อผ้าจากเนื้อผ้าในท้องถิ่นสามารถนำไปสู่การเป็น Low Carbon ได้อย่างไร เนื่องจากทุกสิ่งอย่างไม่ว่าจะเป็นอาหาร วัสดุ หากเป็นของที่ใช้ภายในชุมชน นำมาทำให้เป็นแฟชั่นชุมชน รับประทานอาหารจากวัตถุดิบในชุมชน เป็นการช่วยลดการขนส่งและสามารถใช้ของภายในชุมชนได้โดยไม่เหลือทิ้ง ถือเป็นการ Low Carbon ที่มีประสิทธิภาพที่สุดอีกอย่างหนึ่ง
ความเป็นแฟชั่นและ Low Carbon ไม่ใช่แค่เสื้อผ้า แต่รวมไปถึงเรื่องของอาหาร การเคลื่อนย้ายจากที่พักไปยังสถานที่ท่องเที่ยวที่ชื่นชอบ เพราะระหว่างทางถือเป็นการปล่อยก๊าซคาร์บอนออกสู่อากาศไม่มากก็น้อย
DNA วิถีชีวิต Low Carbon ของคนญี่ปุ่น
จากประสบการณ์ท่องเที่ยวของคุณว่านไฉ สถานที่ประทับใจที่สุดคือประเทศญี่ปุ่น สำหรับประเทศญี่ปุ่น Low Carbon ไม่ใช่แค่แนวทางการปฏิบัติเพื่อรักษาสิ่งแวดล้อม แต่เป็นจิตสำนึกของคนในประเทศ เวลาท่องเที่ยวในประเทศญี่ปุ่นสังเกตได้ว่าการเดินทางไปยังเมืองต่างๆไม่ว่าจะเป็นในตัวเมืองใหญ่ ชนบท หรือทุ่งนาเล็ก มีความคราบคลุมของระบบการขนส่งสาธารณะ ทั้ง แท็กซี่ รถไฟฟ้า รถโดยสารประจำทาง เพื่อลดการใช้รถส่วนบุคคล ดังนั้นเมื่อมองกลับมาที่ประเทศไทย หากประเทศไทยมีการทำระบบขนส่งสาธารณะให้ดี ก็จะมีส่วนช่วยในการลดคาร์บอนได้เป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ ถึงแม้ในประเทศญี่ปุ่นจะมีระบบขนส่งสาธารณะที่มีประสิทธิภาพ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่ายังมีบางสถานที่ที่ยังคงจำเป็นต้องใช้รถส่วนบุคคลอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นประเทศญี่ปุ่นมีการจำกัดความเร็วรถอยู่ที่ 80 กิโลกเมตรต่อชั่วโมง ทำให้ไม่เกิดการเผาผลาญพลังงานเยอะช่วยเรื่องสภาวะแวดล้อมได้ดี รวมถึงลดความเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุด้วย
ในส่วนของภาคการเกษตรประเทศญี่ปุ่น ประเทศญี่ปุ่นจะไม่บังคับผลผลิตทางการเกษตรออกนอกฤดู เมื่อเป็นช่วงของผลผลิตชนิดหนึ่ง ผลผลิตชนิดอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่ได้เข้ามามีส่วนร่วมในการแปรรูปและจัดจำหน่าย และเกษตรกรญี่ปุ่นมีความคิดว่าการรับประทานผักผลไม้ที่อร่อยที่สุดต้องทานในฤดู จึงไม่จำเป็นต้องมีการบังคับให้พืชออกผลผลิตนอกฤดู ถือเป็นอีกหนึ่งคอนเซ็ปต์ที่แสดงให้เห็นว่าสำหรับคนญี่ปุ่น การท่องเที่ยวแบบ Low Carbon อยู่ใน DNA
นอกจากนี้ในประเทศญี่ปุ่นไม่สามารถหาอาหารที่เป็นของขึ้นชื่อของแต่ละเมืองได้จากเมืองอื่น เป็นสินค้าที่ต้องหาภายในเมืองต้นกำเนิดเท่านั้น ใช้วัตถุดิบในชุมชนมาสร้างให้มีชื่อเสียง ทำให้นักท่องเที่ยวจากต่างถิ่นเข้าไปสัมผัสวิถีชีวิตของชุมชน เพราะการบริโภคของที่ไม่มีในชุมชนก่อให้เกิดพลังงานในการขนส่งนำเข้าวัตถุดิบจากนอกเมือง กลายเป็นการสิ้นเปลืองและการสร้าง Low Carbon เป็น Low Carbon โดยจิตวิญญาณ
สร้างกฎระเบียบ ปลูกฝังจิตสำนึก
จากมุมมองของคนทำคอนเทนต์ หากในสถานที่ท่องเที่ยวไม่มีการทำการตลาดจะส่งผลให้ผู้คนรู้จักสถานที่นั้นยากขึ้น ดังนั้นการนำเอา Storytelling มาตีแผ่ความคิดแล้วเล่าเรื่องให้มีความน่าสนุกจะทำให้คนเริ่มสนใจและหันมาทำคอนเทนต์ต่อไปเรื่อย ๆ โดยไม่ต้องสิ้นเปลืองไปกับค่าโฆษณา
รายการอาสาพาไปหลงเดินทางไปในทุกจังหวัดและเห็นว่าในแต่ละที่เมื่อมีใครคนหนึ่งจุดประกาย ลงมอทำบางอย่างแล้วออกมาดี สุดท้ายคนอื่นก็จะเริ่มทำตาม การทำให้เมืองรองสามารถขึ้นมาเป็นเมืองหลักได้จึงต้องผ่านการทำการบ้านอย่างหนักจากการนำทุกเรื่องมาประชุม หาแนวทางร่วมกันในชุมชนแล้วใส่ความคิดสร้างสรรค์ลงไปเพื่อให้น่าสนใจยิ่งขึ้น จากนั้นค่อยต่อยอดไปเป็นดีเทลต่าง ๆ หัวหน้าชุมชนถือเป็นอีกหนึ่งส่วนสำคัญในการแสดงให้คนในชุมชนเห็นถึงแนวทางและโอกาสในการประสบความสบความสำเร็จ
พอมีเรื่องราวที่น่าสนใจมากมายก็จะกลายเป็นการดึงดูดคอนเทนต์ครีเอเตอร์ มีสื่อมีเดีย คอนเทนต์ครีเอเตอร์ต่างๆมาลงในพื้นที่เองโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการโปรโมท ส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวจากทั้งในประเทศและต่างประเทศ กลายเป็นการช่วยให้ชุมชนสามารถอยู่รอด แต่ในทางกลับกันจากปริมาณนักท่องเที่ยวที่มากขึ้นจึงส่งผลต่อมลภาวะภายในชุมชน ดังนั้นเพื่อป้องกันแก้ไข ในแง่มุมของผู้ประกอบการควรมีการตั้งกฎของชุมชนว่าต้องมีแนวทางการปฏิบัติตนอย่างไรเมื่อเข้ามาในพื้นที่ของชุมชน ส่วนในมุมของนักท่องเที่ยวจำเป็นต้องมีจิตสำนึกมากขึ้น หรือค่อยๆปลูกฝังจิตสำนึกลงไป และอย่าคิดแค่ว่าในการท่องเที่ยวจะต้องได้อะไรจากชุมชน แต่ต้องคิดว่าสามารถให้อะไรกับชุมชนได้
ข่าวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ
