น้อยครั้งที่ตัวเอกในนิยายสืบสวนสอบสวนจะเป็นผู้หญิง และบ่อยครั้งที่ผู้หญิงในนิยายจะถูกวาดภาพให้เป็นคนพูดมาก หรือ คิดอะไรเกินจริง ไม่เป็นเหตุเป็นผลขัดกับความเป็นจริง
แต่ชินคาวะ โฮตาเตะ ผู้เขียน ‘พินัยกรรมของแฟนเก่า’ ล้ำมากที่วาดภาพเคมโมจิ เรโกะ ในแบบที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
เรโกะใช้สมองมากกว่าปาก เมื่อเธอสงสัยอะไร เธอจะลงมือขุดค้นข้อมูลจากทุกช่องทาง และคิดแผนการออกมาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน และเมื่อต้องกระทำการใดๆ เธอไม่กลัวที่ต้องชน
ในโลกที่ผู้หญิงตัวเอกในนิยายส่วนมากถูกวาดภาพให้เป็นคนแสนดี เรโกะดูเป็นนางร้าย เพราะเธอทำได้ทุกอย่างเพื่อเงินค่าจ้าง และเพราะนิสัยของเธอ
นิยายเล่มนี้ถึงได้ดำเนินเรื่องและมีจุดจบที่เร้าใจมาก
เรโกะเป็นหนึ่งในแฟนเก่าของ โมริกาวะ เอจิ ทายาทมหาเศรษฐีกิจการผลิตยาที่มีเงินกว่าหมื่นล้านและเสียชีวิตลงโดยทิ้งพินัยกรรมพิลึกพิลั่นเอาไว้
เขาขอยกทรัพย์สินทั้งหมดให้กับคนที่ฆ่าเขา และแฟนเก่าที่เขาเขียนรายชื่อไว้ทั้งหมด
ใบมรณมัตรของเขาระบุว่าเอจิเสียชีวตด้วยโรคไข้หวัดใหญ่ แล้วใครล่ะจะเป็นฆาตกร
ในกระบวนการพิสูจน์ตัวคนร้าย ซับซ้อน และเกี่ยวพันกับการดำเนินธุรกิจของตระกูล รวมถึงการชิงความได้เปรียบของพ่อและอาของเอจิในการครอบครองธุรกิจ
เรโกะได้รับการว่าจ้างจากคนที่รู้จักเอจิให้ทำการรับสารภาพว่าเขาคือฆาตกรและเรโกะจะได้รับค่าจ้างเป็นเงินครึ่งนึงของที่ฆาตกรได้
เรโกะวาดฝันถึงค่าจ้างจำนวนหมื่นล้าน
แต่เมื่อสืบไปสืบมา จึงได้รู้ถึงเหตุผลของการเขียนพินัยกรรมแบบนี้ขึ้นมา และรวมถึงว่าใครเป็นฆาตรตัวจริง
เรื่องราวพัวพันถึงบริษัทที่ทำการผลิตยาที่สามารถสร้างกล้ามเนื้อโดยการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรม แก๊งยากูซ่า พ่อแม่ ญาติพี่น้อง แฟนเก่าของเอจิ และบริษัทผลิตยาโมริกาวะ
ผู้เขียนวางพล็อตและวางแผนการเขียนได้ดีมาก ทุกอย่างเป็นเหตุเป็นผลไม่มีช่องโหว่ การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างรวดเร็ว และตอนจบที่ทำให้เราต้องหลงรักนางร้ายอย่างเรโกะ
เป็นนิยายที่ต้องบอกต่อจริง ๆ
รีวิวเล่มอื่น ๆ
ระลอกคลื่นยามค่ำคืน [Book Review]
Trust – ความจริงและเรื่องโกหก [Book Review]